about me
wie ben ik?
Eigenlijk ben ik al altijd een blije gast geweest.
Ik ben opgegroeid in een geborgen omgeving.
En ik was gelukkig met hetgeen ik had.
Ook heb ik veel sport gedaan.
voetbal en atletiek.
Een fysieke in spanning was mij niet vreemd.
Maar in mijn puberteit liep het mis.
Ik voelde mij niet goed in mijn vel.
Alsof een vreemde bezit nam van mijn lichaam.
Dit was zeer beangstigend.
Ik had geen vertrouwen meer in mijn omgeving.
Ik ontvluchte mijn omgeving
en had geen plezier en voldoening meer in sociale contacten.
Hoe kon het toch zo mislopen?
Ook had ik het gevoel van iets misdaan te hebben.
alhoewel ik nooit de intentie had om iemand te kwetsen
En droeg ik mijn waarden tegenover de anderen in een hoge vaandel.
Zo ontstond er wantrouwen tegenover de anderen.
En werd ik paranoia.
de hel was nabij.
Mijn leven was over…
over and out until today..
Sta ik er alleen voor of toch niet…
of toch niet..
Ik heb er jaren over gedaan om te beseffen dat er alleen helemaal geen uitweg is.
Er is geen uitweg op mijn eentje.
Een compromis was in de maak.
Is er een compromis mogelijk?
Dan was er God.
Ik had iemand die er voor mij was.
Of mij toch de motivatie gaf om door te gaan.
Het was een individuele relatie, een enkel ik en God relatie.
Op die manier ontwikkelde ik een ego.
Wie ben ik, en wat wil ik zijn en betekenen.
Ik kwam tot de conclusie dat er in mijn omgeving niemand was die dit ego verstond en dus ook niet kon aanvullen of zelfs begrijpen.
Ik kwam ook tot de conclusie dat ik een zeer kwetsbaar en zwak persoon was.
Maar dat die andere persoon dit ook was.
Zo ontstond er een motivatie voor een vrienden relatie.
Deze motivatie is “er zijn voor de andere” al is het maar om wat te luisteren.
Of wat aandacht te geven aan de activiteiten van de andere.
Interesse tonen in de activiteiten en belevingen van de andere dat is de oplossing. Is het dat wat de mensen bedoelen met liefde?
Zodoende leve de liefde!
Maar hoe zit het dan met de primaire behoeften?
Hoe moet ik aan mijn centen geraken?
Kan ik met liefde centen verdienen?
Dit vind ik een interessante ontwikkeling.
Op een of andere manier wens ik aan de maatschappij toch iets bij te dragen.
In mijn situatie is het maken van muziek belangrijk.
Ik ben van mening dat ik met mijn muziek iets kan betekenen voor de andere.
Maar dan moet de andere bereid zijn om te luisteren.
Spijtig heb ik het gevoel dat ik weeral niet begrepen wordt.
Maar dit ligt niet aan mij.
Dit ligt aan het gebrek van wil van de andere.
Ik heb veel meegemaakt.
Een hel doorstaan.
dit komt tot uiting in mijn muziek.
misschien begrijpt de andere dit niet.
Of misschien wilt men niet zien dat wat ik heb meegemaakt mogelijk is in deze maatschappij.
Misschien leeft onder de mensen hier in Europa het principe dat we alles hebben wat we nodig hebben en dat er geen plaats is voor kritiek.
Dat hier in Europa voor alle problemen een antwoord gevonden wordt.
En dus dat er geen plaats is aan kritiek en vooral dat geen plaats is voor zelfbeklag.
Hier is er daarvoor geen plaats.
Dus eigenlijk eindig ik dit betoog met de conclusie dat er hier geen plaats is voor mijn houding, voor mijn karakter.
Maar ik geef het niet op.
It is love true love.
IT IS LOVE TRUE LOVE.